Dag 21 Weer thuis!

Weer thuis! Zoals verwacht nauwelijks geslapen in het vliegtuig, maar na een vlucht van 11 uur landen we veilig in Amsterdam. Onze zoon Lennart staat al te wachten op ons. Ik hoop dat hij zich aan de snelheid heeft gehouden, want 170 euro aan bekeuringen  (van de heenrit) lijkt ons genoeg.
Thuis gekomen begint de klus van koffers uitpakken en de wasmachine overuren te laten draaien.
Daarna onze hond Bobbie gaan halen. Dit heeft trouwens naar zijn eigen zeggen ook een top vakantie gehad in Hoevekesteijn.

Dag 20 Zuid-Afrika-Amsterdam en een knipoog naar de Zuid-Afrikaanse taal

Vandaag is het dan toch de allerlaatste dag in Zuid-Afrika. Nadat we hebben uitgecheckt bij de lodge in Spioenkop rijden we terug naar Johannesburg. Een lange rit van zeker 5 uur. Onderweg kopen we voor het thuisfront nog even biltong (= gedroogde worst). Halverwege de middag komen we aan in het hotel waar we deze reis ook gestart zijn. Hier krijgen we nog een 5 gangen (galgen)maal voordat we naar het vliegveld gebracht worden. Samen kijken we onder het genot van een glas wijn  terug  op de afgelopen 3 weken.  Het was echt een TOP vakantie vonden we. Helemaal omdat ik niks kwijt ben geraakt, niks ben vergeten en geen eten kon verprutsen volgens manlief omdat de keuken verboden terrein was deze reis. Daarnaast ben ik helemaal verliefd geworden op de Zuid-Afrikaans taal. Graag wil ik dan ook met een knipoog naar de Zuid-Afrikaanse taal de volgende woorden met jullie delen die we verzameld hebben tijdens onze reis.

Wijde haren – Bijna Kaal

Amperbroekkie  - String

Skootrekenaar -Laptop. Omdat je ‘m op schoot kunt zetten en ermee kunt schrijven en rekenen. 

Inmandjie- E-mails en berichten vind je terug in je inmandjie. (je inbox). 

Riller- Een eng boek

Hysbak -Lift

Rekkie -Elastiekje

Moltrein - Metro

Spuitvliegtuig – Straaljager

Wegspringplek -Vertrekpunt

Deurmekaarspul – Chaos

Wipmat –Trampoline

Vrijkamer – Logeerkamer

Wegkruipplekkie – Schuilplaats

Schaduwbril – Zonnenbril

Lokfilm- Reclamefilm

Kanniedoodgaanboom- Ik denk een oersterke boom!

En dan nu.. even de kiezen op elkaar en klaar maken voor een lange vlucht van 11 uur terug naar huis! Het is een nachtvlucht, en dat is niet helemaal mijn ding..Slapen lukt namelijk  meestal van geen kanten.

Dag 19 Drakensbergen - Lammergeyer Vulture Hide

Vandaag een spannende dag en heeeeeeeeeel vroeg op (5.00 uur!) Peter had deze vakantie als wens de lammergieren te zien. Ik kan je vertellen een boek kopen is goedkoper, want we moesten voor deze wens de auto upgraden naar een 4x4 auto omdat we anders niet bij de hut konden komen waaruit deze vogels geobserveerd kunnen worden.
De lammergier is een zeldzame roofvogel die  nog voorkomt in Drakensbergen. Hij leeft in hoge gebergtes en wordt vaak zwevend in de lucht gezien. Hij kan een spanwijdte van 3 meter bereiken.

De lammergier is overigens een bijzondere vogel. Om te overleven heeft de gier karkassen nodig die door andere roofdieren worden achtergelaten, Hij leeft namelijk voornamelijk op het beenmerg. Het is de enige botten brekende en botten etende vogel ter wereld, Een opvallende gewoonte van de gier is om botten van grote hoogte op rotsen kapot te laten vallen zodat de hij makkelijker het beenmerg kan eten. Vandaar zijn bijnaam ‘bottenbreker’.

In Nederland was men er van overtuigd dat deze flinke vogel lammeren en zelfs kleine kinderen mee nam om op te peuzelen. Vandaar dat de vogel in Nederland Lammergier is genoemd en praktisch is uitgeroeid. Tijdens de strenge wintermaanden (mei tot september) worden de lammergieren hier bijgevoerd bij schuilhutten of 'gierrestaurants', zodat je deze roofvogels van dichtbij kan bestuderen en fotograferen. En zo gingen ook wij met een emmer botten de bergen in naar de hut. Al bij de eerste bobbel ging het mis. Emmer omver en alle botten door het laadruim. Een vieze geur die de hele dag in mijn neus blijft hangen. Peter heeft de botten met zijn blote handen weer in de emmer gedaan. Hij stonk een uur in de wind.

Wij hebben deze hut al in oktober vorig jaar gereserveerd. Vanaf het moment waarop de hut te boeken is, is deze hut voor de gehele winter hier binnen 2 dagen namelijk volgeboekt. Na een echte 4x4 tocht dwars door de bergen (waarbij ik zelfs even ben uitgestapt en een stukje ben gaan lopen omdat het me te dol werd) komen we aan bij de hut. Het stinkt hier behoorlijk, er blijkt een groot karkas van een koe te liggen vlak bij onze hut. Er zitten wel 10 kaapse gieren hun buikje vol te eten. Peter strooit er nog even onze verse meegekregen botten bij, en we installeren ons in de hut. Laat maar komen die gieren. We hebben geluk, vanuit de hut kijken we over de rand het ravijn in. Er zit een lammergier op een richel in de zon. Gauw foto's gemaakt. Een gouden greep, want de rest van de dag zien we alleen de lammergieren vliegen.
Naar de botten komen wilde ze niet.  Andere mensen die wij spraken hadden de hele dag voor niets gezeten. We hebben met onze foto's geluk gehad.
Het was een heerlijke afsluiting van onze vakantie.Morgenavond vliegen we weer terug naar Nederland.

Dag 18 Drakensbergen (Three Trees lodge-Bergville)

Vanmorgen besluiten we deel te nemen aan  een toer naar de top van de Spioenkop. Ook wel eens lekker om de high lights te zien en daarin zelf geen initiatief te hoeven nemen . Ze noemen deze  toer de Battle tour. Trek jij dit wel, vraagt mijn mannetje? Tuurlijk zeg ik, lijkt me juist super leuk. Ik had werkelijk geen idee wat Battle tour betekende, ik dacht gewoon een trip met highlights . De gids kwam en vroeg waar we het verhaal vooraf aan de toer wilden horen. Nou doe maar lekker hier op de veranda zeiden we. Al vrij snel kwam ik erachter waar ik ja tegen had gezegd. We gaan een slagveld tocht maken. De boeren zijn hier in heftige oorlog geweest met de britten in 1900. De lieve man had zoveel passie voor zijn verhaal dat hij zeker een uur lang over de geschiedenis heeft verteld.  Ik was na een kwartier de weg al kwijt (het was ook nog eens in het engels). Vervolgens zijn we naar de Spioenkop gereden en heb ik boven op de berg nog eens 3 uur in het engels geschiedenis les gehad.

Peter heeft genoten, maar heeft daar ook zijn interesse liggen, ik kwam helemaal versleten terug. Heb vervolgens de rest van de dag niets meer gedaan. Zitten vanaf het terras en genieten van de natuur.

Dag 17 Ermelo – Drakensbergen (Three Trees lodge-Bergville)

Een lange route over een tweebaansweg  brengt ons vandaag in Drakensbergen .

De Drakensbergen zijn met een top van 3446 meter het hoogste gebergte in Zuid-Afrika en zijn in 2000 uitgeroepen tot Werelderfgoed. Voor de Boeren die als eersten naar het noorden trokken om te ontsnappen aan het Britse gezag in de Kaap, leken deze in nevel gehulde puntige toppen op de rug van een enorme draak. Vandaar de naam Drakensbergen. Voor de Zoeloes klonken de stormen rond de toppen als krijgers die met hun speren op hun schilden sloegen. Daarom noemden ze deze bergketen uKhahlamba of 'grens van speren'. Naast de prachtige natuur is hier een rijke historie.
De lodge ligt aan de rand van de Drakensbergen, in het Spioenkop Nature Reserve . Na ons verblijf in Ermelo is het werkelijk weer een feest hier in de lodge te komen. Wat is het hier toch mooi. Onze lodge is helemaal in koloniale stijl ingericht met Afrikaanse details. We komen halverwege de middag aan, maar er was een heerlijke lunch geregeld voor ons aan een mooi gedekte tafel buiten op de veranda. De ontvangst is meer dan warm. De temperatuur is momenteel heerlijk hier, rond de 27 graden. We boffen daarmee want vorige week hadden ze hier sneeuw.

Onze lodge  beschikt over een privédek met een schitterend uitzicht op de Spioenkop vallei. We zien vanaf ons dek in de verte een paar giraffen en een neushoorn op de vlaktes grazen. We nemen een glas wijn en verroeren ons voorlopig niet meer….. 

Dag 16 Hazyview – Ermelo

Vandaag reizen we naar Ermelo, een tussenstop, omdat we (zoals ik al schreef) het te ver vinden om in 1x naar Drakensbergen te rijden. We besluiten de Panoramaroute over de Long Tom pas te nemen. Dit is een weg door de bergen van ongeveer 50 km lang en bekend staat vanwege het mooie uitzicht. Nou we boffen niet, vrij snel komen we in een dichte tot zeer dichte mist waarbij we niet harder dan 20/30 km per uur rijden. We hebben daardoor wel extra lang van de route kunnen genieten.

Halverwege de middag komen we aan in Ermelo. We verheugen ons weer op de lodge want tot nu toe waren ze allemaal adembenemend mooi. Bij aankomst moesten we al lachen, we zitten vast verkeerd want dit ziet er vreselijk uit. Even dachten we dat we daarin gelijk hadden want ook de eigenaar wist niet van onze komst. Maar na wat belletjes bleek dat te liggen aan zijn administratie. Het klopt, jullie slapen vannacht hier. Nadat we kamer gezien hadden keken we elkaar aan.. gaan we hier blijven, of zoeken we iets anders? De kamer was enorm hoog, sfeerloos ingericht, en rook naar verse verf. De badkamer was niet veel meer. Tralies voor de ramen en de deur, en uitzicht op een betonnen plaats waar de cementmolen zijn werk deed. Ach, het is maar voor 1 nacht laten we maar niet te moeilijk doen. En hopelijk maakt het eten hier veel goed. Nog even gekeken naar de recensies op internet en wonderbaarlijk scoort deze lodge een 8. Een enkeling gaf een 2. Met als opmerking dat de eigenaar het zich zelf erg gezellig maakt als afronding voor het slapen. Het eten was inderdaad perfect, daar kunnen we niets van zeggen. Maar toen we wilden gaan slapen merkten we al dat de kamers zeer gehorig waren. We hoorden bijna letterlijk de gasten van de eigenaar in de bar. Ze hadden het erg naar haar zin en waren daarbij zeer luidruchtig. Dit heeft tot zeker 03.00 uur in de nacht geduurd, afgewisseld met hard geblaf van zijn honden die niet gecorrigeerd werden. We sluiten dan ook maar af met de woorden van Guus Meeuwis….Dit is een nacht, die je alleen in films ziet.

Grappig wat tekst met mensen kan doen want de lodge was als volgt omschreven..(aangevuld met foto’s leek het een hoopvol iets…) 

Deze comfortabele lodge met een klassieke uitstraling ligt in Ermelo, in het hart van Mpumalanga, en heeft een prachtig uitzicht op de omliggende graslanden en wetlands. De kamers zijn elegant ingericht, hebben een aparte ingang en zijn voorzien van comfortabele bedden, braai faciliteiten, koffie-en thee faciliteiten, satelliet TV en een en-suite badkamer. 44 On Ennis beschikt tevens over een restaurant.

Pfffff douchen, ontbijten en wegwezen hier.

Dag 15 Tanamera ( 20 km van Hazyview) – Kruger park

Vandaag een dag waarin we niets gepland hadden tijdens het samenstellen van onze reis. We zien dan wel zeiden we toen tegen elkaar. Als we behoefte hebben aan een dag luieren dan kan dat gewoon. We zitten echter 1 uur rijden van het Krugerpark en ja, het begint wel te kriebelen. Tijdens het ontbijt besluiten we dan ook naar het Krugerpark te gaan. Memories ophalen, want we zijn hier een aantal jaar geleden ook geweest. Omdat we al best veel wild gespot hebben zijn we vooraf een beetje sceptisch over dit park. Onterecht want wat hebben we weer veel gezien! Twee keer leeuwen (terwijl we niet op zoek waren), giraffen, nijlpaarden, krokodillen en zelfs de waterbuffels lieten zich bewonderen. Het was dan ook weer een mooie dag, maar het was nu toch echt.. echt…echt, de laatste safari deze vakantie. Maar… , we sluiten wel mooi af met de waterbuffel. Missie geslaagd, big 5 compleet gezien.

Morgen vertrekken we naar Ermelo (nee niet Ermelo op de Veluwe). Deze plaats is als tussenstop bedoeld omdat we het te ver vinden om in 1x naar Drakensberg te rijden.  Wat we in Ermelo gaan doen??? Geen idee, ik denk lekker eten..

Dag 14 Tzaneen - Tanamera (20 km van Hazyview)

We beginnen de dag weer als vanouds. Verkeerd! We nemen een afslag te vroeg linksaf waardoor we op een onverharde weg komen die dwars door de bossen gaat. Volgens onze route beschrijving moeten we 9 km rechtdoor. Wat raar, Marcello heeft helemaal geen aanvulling geschreven over deze weg dat hij zo slecht is. De ene kuil naar de andere kuil, afgewisseld met grote gaten en bobbels in de weg. Een echte 4x4 route. Peter helemaal blij, ik wat minder enthousiast. Onderweg komen we houthakkers tegen die ons lachend aankijken. Na 9 km zou er een viersprong moeten komen waar we rechtsaf moeten. Je raadt het al die kwam niet in zicht. We keren om. Natuurlijk komen we nogmaals de houthakkers tegen. En deze keer weer lachend. Ja,ja.. we snappen het roepen we, we zijn verkeerd gereden. Terug naar het beginpunt ondernemen we een nieuwe poging. Gelukkig we gaan nu goed. Vandaag zakken we af naar het zuiden. We verblijven 2 nachten in de buurt van  Hazyview.

We rijden er via de (voor ons inmiddels bekende) Panorama route naar toe. Een mooie route met allerlei fraaie bezienswaardigheden onderweg. We kennen deze weg vanuit een eerdere vakantie die we toen hebben gemaakt met 2 van onze 3 kinderen.

Uiteraard stoppen we even bij een paar high-lights, zoals de Three Rondavels en Bourke's Luck Potholes.  Dit laatste is een mooi fenomeen om te aanschouwen. Bizarre cilinder gevormde gaten zijn ontstaan door miljoenen jaren van snelle ronddraaiende waterkolken, ontstaan door de samenvloeiing van de Blyde river en Treur river. Eigenlijk vind ik de legende achter de namen van deze rivieren nog mooier. In 1840 werd een goudzoeker vooruit gestuurd om de weg te verkennen maar kwam niet meer terug. De rest van de mannen trokken verder en geheel onverwachts kwam hij na weken weer opdagen. Uit vreugde noemden ze de rivier waarop ze op dat moment waren de Blyde River, en je begrijpt het al, op het punt dat ze hem kwijt waren geraakt….. Treur River.

Aan het eind van de middag is het na wederom even zoeken ons gelukt de lodge te vinden. En die is weer adembenemend mooi! We kijken vanuit onze kamer zo naar de rivier die door de bossen loopt. Het geluid van een waterval is daarbij goed te horen. Genieten weer.

Dag 13 Mashatu Game Reserve Botswana – Pontdrif( grenspost) -Tzaneen

We skippen de safari vroeg in de morgen omdat we weer een lange trip voor de boeg hebben vandaag. Met daarnaast een ochtend safari lijkt ons iets te veel  van het goede. Dus… uitslapen tot 08.00 uur! Na het ontbijt worden we teruggebracht naar de grenspost Pontdrif, waar we de huurauto oppikken en onze reis vervolgen naar Tzaneen. Dit ligt in de provincie Limpopo, het noordelijk gedeelte van Zuid-Afrika. Het is een van de armste provincies van Zuid-Afrika. Mensen kunnen een stuk grond huren van de overheid voor ongeveer 30 rand per jaar (is een paar euro) en vervolgens hebben ze de mogelijkheid om er een huis op te bouwen. Dit duurt soms wel 10 jaar voordat het af is. Ze beginnen met een klein hutje en steeds als er weer wat geld is bouwen ze verder. 

Onderweg komen we van alles tegen, schoolkinderen op blote voeten langs de weg, fietsers op de snelweg en auto’s die van alles en nog wat vervoeren .
In de omgeving van Tzaneen bezoeken we de Magoebaskloof. Dit is een beboste ravijn, waar  in vijf kilometer een hoogteverschil van 600 meter wordt overwonnen. We lopen naar de  Debengeni waterval, waar het water zo’n 60-80 meter naar beneden stort. Mooi om te zien!
*De Magoebaskloof is vernoemd naar Magkobo, opperhoofd van de Tloustam die met zijn stam in 1894 hier zijn schuilplaats had, maar dat even terzijde."
We overnachten in Kings Walden Guesthouse, gelegen in een 3 hectare grote romantische Engelse tuin met spectaculair mooi uitzicht over de heuvelachtige omgeving van Tzaneen. Het is er erg mooi, maar ook even afkicken na ons avontuur in Botswana. Tijdens het avondeten ontmoeten we nog 2 Nederlanders. Met elkaar zijn we de enige gasten vanavond. We besluiten de maaltijd met elkaar te eten en schuiven de tafels tegen elkaar. Een gezellige afsluiting van de dag. Morgen trekken we door naar Hazyview waar we volgens de boeken geen internet hebben. Dus het kan even duren voordat we weer in de lucht komen.

Dag 12 Aanvulling; Cheeta's!

Bij de avondsafari vraagt ranger Eric wat we nog willen zien. Daar hoeven we niet lang over na te denken: een cheeta. Eric zegt dat een cheeta geen territorium heeft en rondtrekt. Het is dus lastig om hem te vinden en hij belooft niets. Tijdens de safari krijgt hij via de radio het bericht dat er cheeta's zijn gezien. Alleen het is ver weg en de zon is al aan het zakken. Wat doen we? Gaan! We nemen het risico.
In moordend tempo gaan we op weg. We worden in de auto heen en weer gekwakt. Maar we zijn op tijd. Met nog 10 minuten zonlicht zien we een cheeta met 4 jongen. 

Pluim voor onze ranger Eric! We waren de enige van de lodge die ze gezien hebben.Voorlopig was dit de laatste safari. Morgen vertrekken we uit Botswana en reizen we door naar Tzaneen.

Onze avondmaaltijd gebruiken we gezamenlijk met de andere gasten buiten rond een kampvuur. We zien daarbij (op een kleine afstand) een hyena rondscharrelen. En terwijl ik dit blog nog even bij zit te werken horen we de hyena’s buiten huilen. Dat wordt lekker slapen met veel dierengeluiden om eens heen. Jammer dat we Botswana weer verlaten, want hier hebben we toch wel echt de beste safari’s gehad.

Dag 12 Mashatu game reserve Botswana.

Op deze mooie pinksterdag wederom vroeg uit de veren. Het is hier ongeveer 10 graden warmer dan in Waterbergen. We kunnen zonder onze handschoenen, sjaal, jas en warme kruik de jeep in.

Er is afgelopen tijd weinig tot geen regen gevallen waar door de rivieren allemaal kurkdroog zijn. We rijden er dan ook gewoon dwars doorheen met de jeep. Nou ja gewoon… , het vraagt toch wel wat lenigheid van ons tijdens de rit. Vaak moeten we bukken of ons met twee handen goed vast houden aan een stang. 45 graden recht omhoog (of schuin) in de rivier is de gewoonste zaak van de wereld voor onze ranger Eric. Daarnaast happen we een hoop stof en zand. Ik wist inmiddels wel dat pumps niet handig zijn op safari, maar ook de föhn kan ik met een gerust hart schrappen van mijn paklijst. Zo zit het strak in model en zo is het weer 1 grote warboel op mijn hoofd, ik geef de moed dan ook maar op, wassen-laten opdrogen en de volgende dag hetzelfde ritueel. Modelleren doen we thuis wel weer.

Door de jaren heen is de populariteit van Mashatu niet veranderd. Het is nog steeds het leefgebied van grote kuddes olifanten, roedels leeuwen en cheeta's. Langs de oevers van de rivier zoeken we dan ook naar dit alles. De koffiepauze houden we onder de gigantische Mashatu boom, terwijl de felrood gekleurde zon op komt. We zien weer leeuwen, een luipaard, heel veel vogels en we gaan nogmaals kijken bij het nest met de hyenapups. Het blijken geen 3 maar 4 pups te zijn.  

Ik dacht een rood/bruine hyena te spotten, maar het blijkt opgedroogd bloed te zijn over zijn bijna gehele vacht. Dit is achter gebleven vanuit de jacht van afgelopen nacht. Ze komen net allemaal terug van de jacht en dat is een mooi iets om te zien. We nemen waar hoe ze de jongen uit het nest roepen en met veel gelik begroeten.

Dag 11 Mashatu game reserve Botswana

Het begint voor jullie misschien eentonig  te worden, maar wij krijgen er niet genoeg van. Dus weer vroeg uit de veren om op safari te gaan vandaag. We vangen een vers spoor op van een luipaard en gaan het volgen. Vrij snel staan we oog in oog met het luipaard. Geweldig om te zien. We achtervolgen hem met de jeep zeker een half uur lang. Uiteraard ook nog heel veel ander wild gespot vandaag maar dit was toch wel de topper vandaag.

Tijdens de brunch vertelt Kathy (onze professor) dat ze auteur is en reisverslagen schrijft voor een Amerikaanse uitgever. Dit wordt in boekvorm en als artikelen in kranten nog steeds gepubliceerd. Haar verhalen zijn dan ook zeer boeiend om naar te luisteren. Wat een lady! Ze vertelde daarnaast dat ze momenteel wat rustiger aan moet doen i.v.m. met 3 gebroken ribben. Opgelopen tijdens een val van een quad in de duinen van Namibië enkele weken geleden. Ik zeg Kathy… je bent 81, wat haal je in hoofd om dat te doen. Ik zie mezelf dat nog niet doen als ik 81 ben hoor. Ze kijkt me lachend aan en zeg.. ach.. vorig jaar ben ik nog wezen raften. 

Dag 10 Mapungubwe National Park - Pont Drift- Botswana

Vandaag verlaten we dit prachtige park en reizen we naar de grenspost Pontdrift. Daar moeten we uiterlijk 12.30 zijn. De auto laten we bij de grenspost in Pontdrift staan (Zuid-Afrika) en we krijgen een transfer naar Botswana Mashatu Main Camp. Indien het hoog water is bij de rivier die we over moeten steken, gaat dat per boot of kabelbaan. Maar door de geringe regen wat er is gevallen de afgelopen tijd  is de rivier nu droog en rijden we er met de jeep door heen.

Mashatu Game Reserve ligt in een afgelegen uithoek in het oosten van Botswana, bij de samenkomst van de rivieren Limpopo en Shashe, en ligt in het gebied dat bekend staat als de Tuli Block. De naam Mashatu is afkomstig van de reusachtige Mashatu bomen die in het gehele privéreservaat voorkomen. Het 30.000 hectare grote Mashatu is tevens het leefgebied van zeven Afrikaanse giganten: de olifant, leeuw, giraf, eland, struisvogel, kori buizerd en de baobabboom.

Na allerlei onduidelijke stempels in ons paspoort bij de douane parkeren we de auto in niemandsland.

Vervolgens worden we door een ranger naar de lodge in Botswana gereden wat nog een trip is van ongeveer 45 minuten. Het is hier warm en het landschap oogt weer heel anders als in Zuid-Afrika. De ontvangst is groots, al het personeel is weer opgetrommeld voor de welkomst begroeting bij de poort. Nadat we ons wat hebben opgefrist gaan we weer op safari. Gelijk prijs, we vinden 4 hyena’s met 3 pups. We worden fan van de private parken. De rangers mogen rijden waar ze willen in dit soort parken en kunnen daardoor heel dicht bij het wild komen.

We blijven wel 20 minuten deze beesten observeren, ik kan er ieder geval geen genoeg van krijgen. Vervolgens zien we nog een kudde olifanten die vlak langs onze auto lopen. Maar sinds onze ervaring met de olifant ‘in must’ ben ik niet meer zo van de olifanten. Gelukkig hebben we een ervaren ranger bij ons en voel ik me een stuk veiliger. In onze auto zit ook een Zuid-Afrikaanse dame van 81. Ze is professor geweest, en is helemaal gek van reizen. Het is een kleurrijk persoon met veel humor. Ze heeft bijna alles van de wereld al gezien. Ze reist met een ex studente van haar, die dezelfde passie heeft. Met elkaar hebben we veel lol tijdens de safari. Wat een bijzonder iemand. Ik hoop werkelijk ook op deze manier oud te mogen worden!

Dag 9 Welgevonden game reserve - Mapungubwe National Park

We besluiten de laatste ochtendsafari vandaag te ‘skippen’ omdat we een lange trip voor de boeg hebben en ons niet willen haasten. Peter checkt onder het ontbijt nog even zijn mail en ik hoor wat knopen….2 bekeuringen binnen die goed zijn voor 170 euro. Oh oh.. dat is op de dag dat onze oudste zoon ons heeft weggebracht naar Schiphol. We gaan ons echt afvragen wat nu voordeliger is. Een hotel nemen of ons laten brengen..(wees gerust lieve Lennart, we zullen ze voor je betalen hoor).

Na het ontbijt worden we door de ranger teruggebracht naar onze auto bij de gate. Vervolgens rijden we via Vaalwater, Modimolle en Mokapane naar Polokwane en vandaar vervolgen we de reis in noordelijke richting naar het Mapungubwe National Park. Dit ligt op de grens met Botswana en Zimbabwe. Het is een trip van 360 km maar daar hebben we toch wel zo’n 6 uur voor nodig. We komen dan ook pas tegen de avond aan bij deze locatie. We verwachten niet veel van dit park, het is enkel bedoeld als tussenstop, want de dag erop trekken we door naar Botswana.

Hoe dichter we bij het Mapungubwe National Park komen hoe enthousiaster we worden. Wat een geweldig park. Het doet ons denken aan het Arches park in Utah in Amerika. Enorme baobabbomen vormen een verbazingwekkende mooie achtergrond in de avondzon van dit park, Het is werkelijk prachtig om te zien, vooral de zonsondergang. Aangekomen in het park, rijden we nog zeker een half uur door de natuur totdat we bij onze hut zijn. Dit onderkomen heeft een beetje het sfeertje van Kruger, en valt zeker niet tegen. Jammer dat we hier maar een dag zijn zeggen we tegen elkaar. Want mooi dat het hier is.

@BMS Diana:
Het eten viel reuze mee, de kaart was verbazend gevarieerd, maar bij alles wat we wilden bestellen zei  hij.. oh that’s pitty, its sold out.Er bleef alleen steak over van de kaart. Maar die smaakte zeker niet verkeerd.  Over de ambiance heb je niets te veel gezegd, formica tafeltjes met een reclame parasol er boven, en dat we gereserveerd hadden snapte ze al helemaal niet (we waren namelijk de enige gasten). En in het donker naar toe rijden was al een belevenis op zich.

Dag 8 Welgevonden game reserve.

Dit reservaat is niet alleen een prima locatie voor safari’s, ook het landschap is een lust voor het oog.

Het is hier echt zo mooi! Tot nu toe 1 van de mooiste locaties wat natuur betreft vinden wij. Vooral de rode paden zijn heel fraai om te zien. Vanmorgen weer op safari geweest.

We komen wat knokkende olifanten tegen (beide in musth) en nogmaals het luipaard gespot onder een boom. Zo knap dat de rangers dit zien vanaf de weg. Voor ons was het in eerste instantie gewoon een boom met struiken er omheen, maar na enkele aanwijzingen van onze ranger zien we inderdaad het luipaard liggen. Geweldig weer!

Verder spotten we vandaag nog een “BN-er”. We komen Gordon tegen met zijn filmploeg. Ze maken opname's voor het  programma 'Nooit meer naar huis'. We hebben uiteraard net gedaan alsof we niet wisten wie hij was (hij is al bekend genoeg), en hem alleen beleefd gedag gezegd. Volgens de ranger verblijft hij in de allerduurste lodge binnen het park. Ach ja, verschil moet er zijn, maar wij zien denk ik meer van de natuur dan hij.  

Dag 7 Madikwe game reserve - Welgevonden

Na de ochtendsafari en het ontbijt rijden we in oostelijke richting naar het Welgevonden Game Reserve, een reis van ongeveer 4 uur. Tijdens deze rit kibbelen we (met terugkeerpatroon) over het moment van tanken. Een eeuwige strijd met mijn man. Ik vind namelijk dat hij altijd te laat actie gaat ondernemen, hij vindt altijd dat ik te vroeg begin te zeuren (maar voor de rest hebben we het wel gezellig samen hoor).

Het reserve ligt in de groene Waterbergen, op 3 tot 3,5 uur afstand van Johannesburg, en heeft ongeveer 35.000 hectare land. Het park grenst aan het Marakele Game Reserve waardoor de fauna een groter leefgebied heeft. Ook hier leeft de zogenaamd fameuze "Big Five"(leeuw, olifant, neushoorn, luipaard en buffel). We verblijven in Nungubane Game Lodge.

Wederom weer een prachtige lodge  waar we door de complete staf buiten worden opgewacht en begroet. Een zeer warm onthaal! We blijken de enige gasten te zijn vandaag en morgen. Jammer, het is altijd leuk andere mensen te ontmoeten, maar een voordeel is nu dat we alle aandacht krijgen die we maar willen, en een privé safari op maat. Wat willen jullie graag zien vraagt onze ranger. Nou… we hebben het luipaard nog niet gezien ondanks dat er 3 dagen naar is gezocht op de vorige locatie. Dan gaan we die zoeken! En we hebben geluk, in het donker vinden we het luipaard achter een rots. De ranger zet er een rode spot op om hem niet te verblinden. 

Wat een pracht beest om te zien.

We sluiten de safari dan ook helemaal naar wens af. Bij terugkomst eten we Koedoe. Voor ons het lekkerste vlees wat er bestaat (excuses voor de lezende vegetariërs onder ons).

@Huub: op wat gekibbel na over het moment tanken is het inderdaad een honeymoon reis.       

@BMS Diana/Marcello: graag de volgende reis alle tankstations vermelden dan hoeven we niet meer te kibbelen. 

Een typische safari dag.....

Het meeste wild spot je vroeg in de ochtend of laat in de middag. Overdag is het namelijk te warm en houden de dieren zich gedeisd.

Sommige mensen vragen aan ons hoe ziet nu zo’n dag bij jullie er uit als je op safari gaat.

Welnu; Meestal word je rond 05.30 uur gewekt door de ranger en dan heb je een half uur om je klaar te maken voor vertrek. In de lounge nog even snel koffie of thee en dan verzamelen bij de jeep.

Daar ligt een deken (en soms een warme kruik) klaar en installeer je je daarmee in de auto.

Dan gaan we op zoek naar wild. De ranger let goed op verse sporen en indien mogelijk volgen we die. Het voordeel van een privaat park is dat een ranger van de weg af mag en dit ook regelmatig doet om achter het wild aan te gaan (dit gebeurt overigens altijd met respect voor de dieren). Hierdoor kunnen we het wild echt van heel dichtbij zien. Een safaritrip duurt ongeveer 3 uur. Bij terugkomst staat de ontbijttafel gedekt met allerlei heerlijke dingen. Daarna heb je een aantal vrij te besteden uren. Meestal downloaden we dan de krant (bij internetmogelijkheden) en werk ik het weblog bij. Verder genieten we vanuit onze luie stoel van de natuur en het uitzicht om ons heen.

Rond half vier kom je weer bij elkaar voor een high-tea. Aansluitend vertrek je voor de late middag safari.

Ook deze duurt rond 3 uur, en je raadt het waarschijnlijk al… bij terugkomst staat er weer een mooi gedekte tafel klaar voor het diner (de weight watchers krijgen er weer 2 klanten bij als we terug zijn).

Daarna lekker uitbuiken op de veranda met een goed glas wijn. Alleen de motten ( hier zeer groot om te zien) proberen dan hardnekkig onze wijn te kapen.

En dan... lekker naar bed , niet te laat want morgen worden weer gewekt om…….. Precies! Om klokslag half zes!

Dag 6 Madikwe Game reserve

Ook vandaag maken we bij zonsopkomst en zonsondergang een game drive. In de ochtend gaan we op opnieuw op zoek naar de leeuw met pups. Sam de spoorzoeker van onze ranger zit voor op de jeep in een hoge stoel om zo goed mogelijk alles te kunnen waarnemen.

En we hebben geluk!

We vinden de leeuwen 20 km verderop wederom zonnend in het gras. Waarschijnlijk hebben ze de hele nacht gelopen om daar te komen. We komen werkelijk heel dichtbij. Ook hebben we de zeldzame zwarte neushoorn gespot. De foto is een zoekplaatje want we kunnen niet te  dichtbij komen volgens de ranger omdat ze zeer agressief kunnen reageren.

Terwijl ik dit weblog zit te schrijven op de veranda is het wederom feest. Er loopt een kudde olifanten langs ons terras. Onze dag kan niet meer stuk….

Dag 5 Madikwe game reserve.

Ook deze dag staat in het teken van het wildleven. Vanmorgen om half 6 worden we wakker gemaakt door onze ranger. Extra service noemen ze dat. Na een snelle douche en een kop koffie gaan we weer op pad. Voor ieder ligt er een warme kruik en een deken in de open safari auto. Nou dat is wel aangenaam kan ik je vertellen, want het is best koud hier in de vroege ochtend.

We spotten leeuwen van heel dichtbij. Wat een mooie beesten zijn dat toch. Bij terugkomst een lekkere brunch en dan even in de relaxstand en het weblog bijwerken. Terwijl ik zit te schrijven worden we weggeroepen. Er zijn 2 leeuwinnen met 3 pups gesignaleerd bij de receptie. Oh… dan is het dus toch niet zo raar dat we in de avond onder begeleiding naar onze lodge gebracht worden. Na onze camera gepakt te hebben gaan we naar de receptie om te kijken. Maar helaas, we zijn net te laat. De leeuwen zijn niet meer te zien. Teruglopend naar de lodge let ik wel extra goed op, ik loop ze in mijn eentje liever niet tegen het lijf.

*in de namiddag op onze safari de leeuwinnen met 3 pups gevonden, nog geen 100 meter van onze lodge lagen ze heerlijk te zonnen in het gras. 

Dag 4 Pilanusberg – Madikwe game reserve.

Na de ochtendsafari en het ontbijt rijden we in een westelijke richting naar het Madikwe Game Reserve. Dit park ligt ongeveer 3 uur rijden van Pilanusberg. Officieel is het Madikwe Game Reserve een nationaal park, maar het park is compleet verpacht aan private partijen. Daardoor is het niet toegankelijk om zelf safari's te rijden. De wildstand in het park schijnt erg goed te zijn.

We kiezen ervoor om de onverharde route te nemen om zo toch wat uitdaging te houden tijdens het rijden, en vaak zie je meer onderweg. Nou is kaart lezen en navigeren met de tomtom niet echt mijn ding en de routebeschrijving van Marcello (BMS) is dan altijd een aangename aanvulling. Maar je raadt het al.. Zelfs nu lukt het mij niet Peter de juiste weg te wijzen. We missen blijkbaar een afslag waardoor we aan de verkeerde kant het Madikwe park binnen komen. Ach ook wel leuk zeggen we tegen elkaar. Rijden we gelijk onze eerste safari op eigen houtje. Al vrij snel staat er voor onze auto een enorme olifant. Oeps hij is ook nog eens ‘in musth’ zien we. Wat nu??? We besluiten de auto in zijn achteruit te zetten, maar de olifant ziet dat als een overwinning en komt achter ons aan. We kunnen maar het best stil blijven staan in de hoop dat hij ons toch niet zo interessant vindt als wij denken. En ja, gelukkig loopt hij van ons weg en geven wij plankgas. Alleen bij het passeren doet hij opnieuw een poging, maar we zijn gelukkig net iets sneller. De wens om onderweg olifanten tegen te komen laat ik verder maar even voor wat het is. Aangekomen bij de lodge staat ons weer een schitterend verblijf te wachten. De foto’s laten al het moois goed zien. Wat een mooi onderkomen voor de komende 3 nachten.

De lodge ligt midden in het Madikwe park en is niet omheind. Aan het eind van de middag gaan we mee op safari. We  spotten witte neushoorns, zebra’s, een aantal leeuwen, en op het einde in de schijnwerper van de jeep nog 3  hyena’s (1 bruine en 2 gevlekte). Helaas was het al te donker om deze op de foto te zetten.

Bij terugkomst staan de tafels gedekt rondom een groot kampvuur en nuttigen we de maaltijd samen met de ranger en andere gasten. Na het eten worden we onder begeleiding van een ranger (met geweer  en strenge instructies) naar onze lodge gebracht. Want zoals ik al schreef het is hier niet omheind en het wild kan in de buurt zijn. Maar vertelt hij erbij dat we wel gewoon op de veranda (30 cm hoog) nog wat kunnen drinken. Dat is safe volgens hem.

We moeten daar een beetje om lachen. De voordeur is niet veilig en de ‘achterdeur’ wel? Nou ja, we geloven hem maar en sluiten de avond af op de veranda met een mooi glas wijn en wat rookgerei. 

Dag 3 Pilanesberg National Park

Pilanesberg, dat 600 meter boven de vlakten uitsteekt, wordt gevormd door verweerde resten van de vulkaan die miljoenen jaren geleden actief was. De krater heeft qua samenstelling veel weg van de Ngorongoro krater in Tanzania. Zo is er in het midden een groot meer waarin krokodillen en nijlpaarden hun thuis vinden. Rondom het meer zijn diverse ecosystemen waarin wild een goed heenkomen vindt. Hier en daar bosachtig en dan weer met open graslanden.  De ronde vorm van het park is terug te leiden tot de prehistorie, toen dit gebied de kolkende krater van een vulkaan was. Dit is een van de grootste vulkanische complexen van de wereld.

Pilanesberg is inmiddels weer een zogenaamd "Big Five"-gebied (een gebied waar de olifant, neushoorn, leeuw, luipaard en buffel voorkomen).

We boffen! De safaritijden zijn aangepast aan het seizoen. Dat betekent dat we een half uur langer mogen slapen (tot maar liefst 05.30 uur). Onze gids Daniel wekt ons door middel van een ‘wake-up call’. Na lang zoeken in de lodge blijkt de douche buiten te zijn. Oeps.. Ga jij maar eerst Peter, dan is hij lekker op temperatuur als ik kan.  Het koelt hier namelijk snel af en de gevoelstemperatuur ligt in de ochtend rond het vriespunt. De komende dagen staan in het middelpunt van vele safari’s. En dat betekent ook vele dagen vroeg op staan. Maar we hebben het er graag voor over, het is geweldig om mee te maken. Het is wel altijd afwachten wat we kunnen spotten aan wild.

Vandaag was het wild schaars om te zien op wat hitsige olifanten na. De mannetjes (bulls) zijn in deze periode van het jaar bronzig  (ik weet niet of je dit ook zo noemt bij olifanten hoor). Maar je moet dan wel extra alert zijn als je ze tegen komt. Je herkent een olifant ‘in musth’ aan de glimmende plekken op hun voorhoofd en aan een enorm geval wat ze onder zich hebben hangen (en wat voortdurend lekt). Daarnaast kan je ze ook ruiken want de geur is niet te harden. Vaak lopen deze olifanten al weken gefrustreerd en opgefokt rond voordat een vrouwtje bereid is om te paren. Hierdoor kunnen ze behoorlijk chagrijnig zijn en uitvallen. Maar gelukkig hebben we een ranger bij ons die op ons past.

Het uitzicht vanaf onze lodge is erg mooi. Vanaf ons terras zien we de koedoes grazen.